ŝtelaĵo

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine ŝtel (« voler, dérober »), du suffixe -aĵ- (« chose, dérivé ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	ŝtelaĵo \ʃte.ˈla.ʒo\	ŝtelaĵoj \ʃte.ˈla.ʒoj\
Accusatif	ŝtelaĵon \ʃte.ˈla.ʒon\	ŝtelaĵojn \ʃte.ˈla.ʒojn\

ŝtelaĵo \ʃte.ˈla.ʒo\

1. Objet qui a été volé, dérobé ; butin.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Autre alphabet ou système d’écriture

• sxtelajxo
• shtelajho

Dérivés

• ŝtelaĵokaŝisto

Prononciation

• Brésil : écouter « ŝtelaĵo [Prononciation ?] » (bon niveau)

Références

Bibliographie

• ŝtelaĵo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
• ŝtelaĵo sur le site Reta-vortaro.de (RV)