Grec ancien modifier

Étymologie modifier

Antonomase de οὐρανός (« ciel »).

Nom propre modifier

Cas Singulier
Nominatif Οὐρανός
Vocatif   Οὐρανέ
Accusatif τὸν Οὐρανόν
Génitif τοῦ Οὐρανοῦ
Datif τῷ Οὐρανῷ

Οὐρανός, Ouranós masculin singulier

  1. (Mythologie) Uranus.

Variantes modifier

Prononciation modifier

Références modifier