Τιτάν
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- Apparenté à τίταξ, títax (« roi »).
Nom propre modifier
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ὁ | Τῑτάν | οἱ | Τῑτᾶνες | τὼ | Τῑτᾶνε |
Vocatif | Τῑτάν | Τῑτᾶνες | Τῑτᾶνε | |||
Accusatif | τὸν | Τῑτᾶνᾰ | τοὺς | Τῑτᾶνᾰς | τὼ | Τῑτᾶνε |
Génitif | τοῦ | Τῑτᾶνος | τῶν | Τῑτάνων | τοῖν | Τῑτάνοιν |
Datif | τῷ | Τῑτᾶνῐ | τοῖς | Τῑτᾶσῐ(ν) | τοῖν | Τῑτάνοιν |
Τιτάν, Titán *\tiː.tǎːn\ masculin (pour une Titanide, on dit : Τιτανίς)
- (Mythologie) Titan.
Dérivés modifier
- Τιτάνια (« festival des Titans »)
- Τιτανικός (« titanique »)
- Τιτανίς (« Titanide »)
- Τιτανοκράτωρ (« maître des Titans »)
- Τιτανοκτόνος (« tueur des Titans »)
- Τιτανομαχία (« Titanomachie »)
- Τιτανώδης
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- « Τιτάν », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage