αναιμικός

Grec

Étymologie

Dérivé de αναιμία, avec le suffixe -ικός.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		αναιμικός		αναιμική		αναιμικό
génitif		αναιμικού		αναιμικής		αναιμικού
accusatif		αναιμικό		αναιμική		αναιμικό
vocatif		αναιμικέ		αναιμική		αναιμικό
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		αναιμικοί		αναιμικές		αναιμικά
génitif		αναιμικών		αναιμικών		αναιμικών
accusatif		αναιμικούς		αναιμικές		αναιμικά
vocatif		αναιμικοί		αναιμικές		αναιμικά

αναιμικός (anemikós) \a.nɛ.mi.ˈkɔs\

1. Anémique.