βασιλικός

Grec

Étymologie

Du grec ancien βασιλικός, basilikós.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		βασιλικός		βασιλική		βασιλικό
génitif		βασιλικού		βασιλικής		βασιλικού
accusatif		βασιλικό		βασιλική		βασιλικό
vocatif		βασιλικέ		βασιλική		βασιλικό
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		βασιλικοί		βασιλικές		βασιλικά
génitif		βασιλικών		βασιλικών		βασιλικών
accusatif		βασιλικούς		βασιλικές		βασιλικά
vocatif		βασιλικοί		βασιλικές		βασιλικά

βασιλικός (vasilikós) \va.si.li.ˈkɔs\

1. Royal.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

• βασιλική

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	ο	βασιλικός	οι	βασιλικοί
Génitif	του	βασιλικού	των	βασιλικών
Accusatif	τον	βασιλικό	τους	βασιλικούς
Vocatif		βασιλικέ		βασιλικοί

βασιλικός

βασιλικός (vasilikós) \va.si.li.ˈkɔs\ masculin

1. (Botanique, Cuisine) Basilic.

Voir aussi

• βασιλικός sur l’encyclopédie Wikipédia (en grec) 

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de βασιλεύς, basileús, avec le suffixe -ικός, -ikós.

Adjectif

βασιλικός, basilikós *\Prononciation ?\

1. Royal.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

• βασίλειος

Dérivés

• βασιλική (sous-entendant στοά, stoá), colonnade à Athènes

Dérivés dans d’autres langues

• Grec : βασιλικός
• Latin : basilicus

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
• « βασιλικός », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage