βλαστός
Grec ancienModifier
ÉtymologieModifier
- De βλαστάνω, blastanô (« engendrer, germer »).
Nom commun Modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | βλαστός | οἱ | βλαστοί | τὼ | βλαστώ |
| Vocatif | βλαστέ | βλαστοί | βλαστώ | |||
| Accusatif | τὸν | βλαστόν | τοὺς | βλαστούς | τὼ | βλαστώ |
| Génitif | τοῦ | βλαστοῦ | τῶν | βλαστῶν | τοῖν | βλαστοῖν |
| Datif | τῷ | βλαστῷ | τοῖς | βλαστοῖς | τοῖν | βλαστοῖν |
βλαστός, blastós masculin
- Pousse, bourgeon.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)