βουλευτήριον
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- Neutre substantivé de βουλευτήριος, bouleutêrios (« sénatorial »).
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | τὸ | βουλευτήριον | τὰ | βουλευτήρια | τὼ | βουλευτηρίω |
| Vocatif | βουλευτήριον | βουλευτήρια | βουλευτηρίω | |||
| Accusatif | τὸ | βουλευτήριον | τὰ | βουλευτήρια | τὼ | βουλευτηρίω |
| Génitif | τοῦ | βουλευτηρίου | τῶν | βουλευτηρίων | τοῖν | βουλευτηρίοιν |
| Datif | τῷ | βουλευτηρίῳ | τοῖς | βουλευτηρίοις | τοῖν | βουλευτηρίοιν |
βουλευτήριον, bouleutếrion *\boː.le͜ʊ.ˈtɛː.ri.on\ neutre
- Bouleutérion, chambre des conseillers.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Grec : βουλευτήριο
Références modifier
- « βουλευτήριον », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage