δαιμόνιο

Grec

Étymologie

Du grec ancien δαιμόνιον, daimónion.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	το	δαιμόνιο	τα	δαιμόνια
Génitif	του	δαιμόνιου	των	δαιμόνιων
Accusatif	το	δαιμόνιο	τα	δαιμόνια
Vocatif		δαιμόνιο		δαιμόνια

δαιμόνιο, demónio \ðeˈmo.ɲo\ neutre

1. (Mythologie) Génie.
2. Génie (talent inné et exceptionnel).
   • Το δαιμόνιο του Έλληνα.

     La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)