διευθυντής

Grec

Étymologie

Du grec ancien.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	ο	διευθυντής	οι	διευθυντές
Génitif	του	διευθυντή	των	διευθυντών
Accusatif	τον	διευθυντή	τους	διευθυντές
Vocatif		διευθυντή		διευθυντές

διευθυντής (dhievthindís) \ði.ɛf.θin.ˈdis\ masculin (pour une femme, on dit : διευθύντρια)

1. Directeur.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Grec ancien

Étymologie

De διά, diá (« à travers »), εὐθύνω, euthúnô (« être responsable »), et -τής, -tếs.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ὁ	διευθυντής	οἱ	διευθυνταί	τὼ	διευθυντά
Vocatif		διευθυντά		διευθυνταί		διευθυντά
Accusatif	τὸν	διευθυντήν	τοὺς	διευθυντάς	τὼ	διευθυντά
Génitif	τοῦ	διευθυντοῦ	τῶν	διευθυντῶν	τοῖν	διευθυνταῖν
Datif	τῷ	διευθυντῇ	τοῖς	διευθυνταῖς	τοῖν	διευθυνταῖν

διευθυντής, dieuthuntếs *\di.e͜u.tʰyn.ˈtɛːs\ masculin

1. Directeur.