διοικητής
Grec modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien.
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | διοικητής | οι | διοικητές |
| Génitif | του | διοικητή | των | διοικητών |
| Accusatif | τον | διοικητή | τους | διοικητές |
| Vocatif | διοικητή | διοικητές | ||
διοικητής (dhiikitís) \ði.i.ci.ˈtis\ masculin
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- Du verbe διοικέω, dioikéô (« administrer »).
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | διοικητής | οἱ | διοικηταί | τὼ | διοικητά |
| Vocatif | διοικητά | διοικηταί | διοικητά | |||
| Accusatif | τὸν | διοικητήν | τοὺς | διοικητάς | τὼ | διοικητά |
| Génitif | τοῦ | διοικητοῦ | τῶν | διοικητῶν | τοῖν | διοικηταῖν |
| Datif | τῷ | διοικητῇ | τοῖς | διοικηταῖς | τοῖν | διοικηταῖν |
διοικητής, dioikêtếs *\di.oi̯.kɛː.ˈtɛːs\ masculin
- Administrateur, gouverneur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques modifier
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage