διομολόγηση
Grec modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien διομολόγησις, diomológêsis (« accord, convention »).
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | διομολόγηση | οι | διομολογήσεις |
| Génitif | της | διομολόγησης διομολογήσεως |
των | διομολογήσεων |
| Accusatif | τη(ν) | διομολόγηση | τις | διομολογήσεις |
| Vocatif | διομολόγηση | διομολογήσεις | ||
διομολόγηση, diomológisi \Prononciation ?\ féminin
- (Droit) Capitulation, convention en vertu de laquelle les sujets d’une puissance jouissent de certains privilèges dans les états d’une autre.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques modifier
Voir aussi modifier
- διομολόγηση sur l’encyclopédie Wikipédia (en grec)
Références modifier
- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (διομολόγηση)