διόρθωμα

Grec

Étymologie

Du grec ancien διόρθωμα, diórthôma.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	το	διόρθωμα	τα	διορθώματα
Génitif	του	διορθώματος	των	διορθωμάτων
Accusatif	το	διόρθωμα	τα	διορθώματα
Vocatif		διόρθωμα		διορθώματα

διόρθωμα, diórthoma \Prononciation ?\ neutre

1. Rectification, correction.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

• διόρθωση

Apparentés étymologiques

• διορθώνω

Références

• Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (διόρθωμα)

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de διορθόω, diorthóô (« redresser »), avec le suffixe -μα, -ma.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	τὸ	διόρθωμα	τὰ	διορθώματα	τὼ	διορθώματε
Vocatif		διόρθωμα		διορθώματα		διορθώματε
Accusatif	τὸ	διόρθωμα	τὰ	διορθώματα	τὼ	διορθώματε
Génitif	τοῦ	διορθώματος	τῶν	διορθωμάτων	τοῖν	διορθωμάτοιν
Datif	τῷ	διορθώματι	τοῖς	διορθώμασι(ν)	τοῖν	διορθωμάτοιν

διόρθωμα, diórthôma *\Prononciation ?\ neutre

1. Redressement, correction.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

• διόρθωσις

Dérivés dans d’autres langues

• Grec : διόρθωμα

Références

• « διόρθωμα », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage