ζηλιάρης

Grec

Étymologie

De ζήλια (« jalousie ») et -άρης.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ζηλιάρης		ζηλιάρα		ζηλιάρικο
génitif		ζηλιάρη		ζηλιάρας		ζηλιάρικου
accusatif		ζηλιάρη		ζηλιάρα		ζηλιάρικο
vocatif		ζηλιάρη		ζηλιάρα		ζηλιάρικο
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ζηλιάρες		ζηλιάρες		ζηλιάρικα
génitif		ζηλιάρηδων	—	—		ζηλιάρικων
accusatif		ζηλιάρηδες		ζηλιάρες		ζηλιάρικα
vocatif		ζηλιάρηδες		ζηλιάρες		ζηλιάρικα

ζηλιάρης, ziliáris \zi.ˈʎa.ɾis\

1. Jaloux.