καλλίπυγος

Grec

Étymologie

Du grec ancien.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		καλλίπυγος		καλλίπυγη		καλλίπυγο
génitif		καλλίπυγου		καλλίπυγης		καλλίπυγου
accusatif		καλλίπυγο		καλλίπυγη		καλλίπυγο
vocatif		καλλίπυγε		καλλίπυγη		καλλίπυγο
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		καλλίπυγοι		καλλίπυγες		καλλίπυγα
génitif		καλλίπυγων		καλλίπυγων		καλλίπυγων
accusatif		καλλίπυγους		καλλίπυγες		καλλίπυγα
vocatif		καλλίπυγοι		καλλίπυγες		καλλίπυγα

καλλίπυγος (kallípigos) \ka.ˈli.pi.ɣɔs\

1. Callipyge.

Grec ancien

Étymologie

 Composé de καλός, kalós (« beau, bon »), πυγή, pugḗ (« fesse ») et -ος, -os.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		καλλίπυγος		καλλίπυγος		καλλίπυγον
vocatif		καλλίπυγε		καλλίπυγε		καλλίπυγον
accusatif		καλλίπυγον		καλλίπυγον		καλλίπυγον
génitif		καλλιπύγου		καλλιπύγου		καλλιπύγου
datif		καλλιπύγῳ		καλλιπύγῳ		καλλιπύγῳ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		καλλιπύγω		καλλιπύγω		καλλιπύγω
vocatif		καλλιπύγω		καλλιπύγω		καλλιπύγω
accusatif		καλλιπύγω		καλλιπύγω		καλλιπύγω
génitif		καλλιπύγοιν		καλλιπύγοιν		καλλιπύγοιν
datif		καλλιπύγοιν		καλλιπύγοιν		καλλιπύγοιν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		καλλίπυγοι		καλλίπυγοι		καλλίπυγα
vocatif		καλλίπυγοι		καλλίπυγοι		καλλίπυγα
accusatif		καλλιπύγους		καλλιπύγους		καλλίπυγα
génitif		καλλιπύγων		καλλιπύγων		καλλιπύγων
datif		καλλιπύγοις		καλλιπύγοις		καλλιπύγοις

καλλίπυγος (kallípugos) *\kal.lí.pyː.ɡos\

1. Callipyge.