κατάπληξη
Grec modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien κατάπληξις, kataplêxis (« étonnement, consternation »), de καταπλήσσω, kataplêssô (« étonner, stupéfier »).
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | κατάπληξη | οι | καταπλήξεις |
| Génitif | της | κατάπληξης καταπλήξεως |
των | καταπλήξεων |
| Accusatif | τη(ν) | κατάπληξη | τις | καταπλήξεις |
| Vocatif | κατάπληξη | καταπλήξεις | ||
κατάπληξη, katáplixi \ka.ˈta.pli.ksi\ féminin