κοσμητικός

Étymologie

modifier
Du grec ancien κοσμητικός, kosmētikós.

Adjectif

modifier
cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif κοσμητικός κοσμητική κοσμητικό
génitif κοσμητικού κοσμητικής κοσμητικού
accusatif κοσμητικό κοσμητική κοσμητικό
vocatif κοσμητικέ κοσμητική κοσμητικό
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif κοσμητικοί κοσμητικές κοσμητικά
génitif κοσμητικών κοσμητικών κοσμητικών
accusatif κοσμητικούς κοσμητικές κοσμητικά
vocatif κοσμητικοί κοσμητικές κοσμητικά

κοσμητικός, kosmitikós \Prononciation ?\

  1. Décoratif.

Apparentés étymologiques

modifier

Références

modifier
  • Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (κοσμητικός)

Étymologie

modifier
Mot dérivé de κοσμητής, kosmētḗs (« ordonnateur »), avec le suffixe -ικός, -ikós.

Adjectif

modifier

κοσμητικός, kosmētikós *\Prononciation ?\

  1. Décoratif, bien arrangé.

Apparentés étymologiques

modifier

Dérivés dans d’autres langues

modifier

Références

modifier