κυανοειδής

Grec ancien

Étymologie

Mot  composé de κύανος, kúanos (« bleu ») et de εἶδος, eidos.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		κυανοειδής		κυανοειδής		κυανοειδές
vocatif		κυανοειδές		κυανοειδές		κυανοειδές
accusatif		κυανοειδῆ		κυανοειδῆ		κυανοειδές
génitif		κυανοειδοῦς		κυανοειδοῦς		κυανοειδοῦς
datif		κυανοειδεῖ		κυανοειδεῖ		κυανοειδεῖ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		κυανοειδεῖ		κυανοειδεῖ		κυανοειδεῖ
vocatif		κυανοειδεῖ		κυανοειδεῖ		κυανοειδεῖ
accusatif		κυανοειδεῖ		κυανοειδεῖ		κυανοειδεῖ
génitif		κυανοειδοῖν		κυανοειδοῖν		κυανοειδοῖν
datif		κυανοειδοῖν		κυανοειδοῖν		κυανοειδοῖν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		κυανοειδεῖς		κυανοειδεῖς		κυανοειδῆ
vocatif		κυανοειδεῖς		κυανοειδεῖς		κυανοειδῆ
accusatif		κυανοειδεῖς		κυανοειδεῖς		κυανοειδῆ
génitif		κυανοειδῶν		κυανοειδῶν		κυανοειδῶν
datif		κυανοειδέσι(ν)		κυανοειδέσι(ν)		κυανοειδέσι(ν)

κυανοειδής, kuanoeidês *\Prononciation ?\

1. Bleuâtre.

Dérivés dans d’autres langues

• Français : cyanoïde

Références

• « κυανοειδής », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage