κυριαρχία

Grec

Étymologie

Mot dérivé de κυρίαρχος, kiríarkhos (« souverain »), avec le suffixe -ία, -ía.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	η	κυριαρχία	οι	κυριαρχίες
Génitif	της	κυριαρχίας	των	κυριαρχιών
Accusatif	τη(ν)	κυριαρχία	τις	κυριαρχίες
Vocatif		κυριαρχία		κυριαρχίες

κυριαρχία, kiriarkhía \ci.ɾi.aɾ.ˈçi.a\ féminin

1. Souveraineté (autorité suprême).
   • Η λαϊκή κυριαρχία.

     La souveraineté populaire.

   1. (Droit international) Souveraineté.
2. Domination.