λυκοπάνθηρ

Grec ancien

Étymologie

 Composé de λύκος, lýkos (« loup ») et de πάνθηρ, pánthēr (« panthère »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ὁ	λυκοπάνθηρ	οἱ	λυκοπάνθηρες	τὼ	λυκοπάνθηρε
Vocatif		λυκοπάνθηρ		λυκοπάνθηρες		λυκοπάνθηρε
Accusatif	τὸν	λυκοπάνθηρα	τοὺς	λυκοπάνθηρας	τὼ	λυκοπάνθηρε
Génitif	τοῦ	λυκοπάνθηρος	τῶν	λυκοπανθήρων	τοῖν	λυκοπανθήροιν
Datif	τῷ	λυκοπάνθηρι	τοῖς	λυκοπάνθηρι(ν)	τοῖν	λυκοπανθήροιν

λυκοπάνθηρ, lykopánthēr *\ly.ko.pán.tʰɛːr\ masculin

1. (Zoologie) Chacal.

Synonymes

• θώς