οδοντίατρος
Grec modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien, composé de ὀδούς, ὀδόντος, odoús, odóntos (« dent ») et ἰατρός, iatrós (« médecin »).
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | οδοντίατρος | οι | οδοντίατροι |
| Génitif | του | οδοντιάτρου | των | οδοντιάτρων |
| Accusatif | τον | οδοντίατρο | τους | οδοντιάτρους |
| Vocatif | οδοντίατρε | οδοντίατροι | ||
οδοντίατρος, odontíatros \Prononciation ?\ masculin et féminin identiques
- Dentiste.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)