- Du latin pannus (« lange, couche ») apparenté au grec ancien πήνη, pênê (« fil »).
| Cas
|
Singulier
|
Pluriel
|
| Nominatif
|
η
|
πάνα
|
οι
|
πάνες
|
| Génitif
|
της
|
πάνας
|
των
|
-
|
| Accusatif
|
τη(ν)
|
πάνα
|
τις
|
πάνες
|
| Vocatif
|
|
πάνα
|
|
πάνες
|
Πάνα
πάνα, pána \ˈpa.na\ féminin
- Couche, lange absorbante à l’usage des enfants.
- Να αλλάξω την πάνα.
- Je dois changer la couche du bébé.
