πέτρος

Voir aussi : Πέτρος

Grec ancien

Étymologie

Voyez πέτρα, pétra (« pierre »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ὁ	πέτρος	οἱ	πέτροι	τὼ	πέτρω
Vocatif		πέτρε		πέτροι		πέτρω
Accusatif	τὸν	πέτρον	τοὺς	πέτρους	τὼ	πέτρω
Génitif	τοῦ	πέτρου	τῶν	πέτρων	τοῖν	πέτροιν
Datif	τῷ	πέτρῳ	τοῖς	πέτροις	τοῖν	πέτροιν

πέτρος, pétros *\ˈpe.tros\ masculin

1. Pierre.
   • λάζετο πέτρον μάρμαρον ὀκριόεντα — (Homère, L’Iliade, XVI.734)

Dérivés dans d’autres langues

• Français : pétro-