παράξενος

Grec

Étymologie

Du grec ancien παράξενος, paráxenos.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		παράξενος		παράξενη		παράξενο
génitif		παράξενου		παράξενης		παράξενου
accusatif		παράξενο		παράξενη		παράξενο
vocatif		παράξενε		παράξενη		παράξενο
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		παράξενοι		παράξενες		παράξενα
génitif		παράξενων		παράξενων		παράξενων
accusatif		παράξενους		παράξενες		παράξενα
vocatif		παράξενοι		παράξενες		παράξενα

παράξενος, paráxenos \pa.ˈɾa.ksɛ.nɔs\

1. Étrange.
   • Παράξενο!

   C’est étrange !

2. Farfelu.
   • Διηγείται παράξενα πράγματα.

   Il raconte des choses farfelues.

Grec ancien

Étymologie

Mot composé de παρά, pará et de ξένος, xénos.

Adjectif

παράξενος, paráxenos \Prononciation ?\

1. Étrange, contrefait.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés dans d’autres langues

• Grec : παράξενος

Références

• « παράξενος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage