πλάσμα

Grec

Étymologie

Du grec ancien πλάσμα, plásma.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	το	πλάσμα	τα	πλάσματα
Génitif	του	πλάσματος	των	πλασμάτων
Accusatif	το	πλάσμα	τα	πλάσματα
Vocatif		πλάσμα		πλάσματα

πλάσμα (plásma) \ˈpla.zma\ neutre

1. Créature.
2. (Biologie) Plasma.

Dérivés

• πλάθω
• πλασματάκι
• πλασματικός — plasmatique
• πλασμώδιο
• κατάπλασμα — cataplasme
• εκτόπλασμα — ectoplasme

Grec ancien

Étymologie

De πλάσσω, plássô (« former », « mouler »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	τὸ	πλάσμα	τὰ	πλάσματα	τὼ	πλάσματε
Vocatif		πλάσμα		πλάσματα		πλάσματε
Accusatif	τὸ	πλάσμα	τὰ	πλάσματα	τὼ	πλάσματε
Génitif	τοῦ	πλάσματος	τῶν	πλασμάτων	τοῖν	πλασμάτοιν
Datif	τῷ	πλάσματι	τοῖς	πλάσμασι(ν)	τοῖν	πλασμάτοιν

πλάσμα, plásma *\ˈpla.zma\ neutre

1. Ouvrage façonné, modelé ; figure.
2. Modulation de la voix.
3. Contrefaçon, imitation.
4. Travail de composition.

Dérivés dans d’autres langues

• Latin : plasma (du latin, dans les autres langues latines)

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage