πνεύμα

Voir aussi : πνεῦμα

Grec

Étymologie

Du grec ancien πνεῦμα, pneûma.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	το	πνεύμα	τα	πνεύματα
Génitif	του	πνεύματος	των	πνευμάτων
Accusatif	το	πνεύμα	τα	πνεύματα
Vocatif		πνεύμα		πνεύματα

πνεύμα, pnévma \ˈpnev.ma\ neutre

1. Souffle.
2. (Philosophie) Esprit (substance incorporelle et immatérielle).

Dérivés

• Άγιο Πνεύμα (« Saint-Esprit »)

Références

• Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (πνεύμα)