πολῖτις

Grec ancien

Étymologie

De πόλις, pólis (« cité ») et du suffixe -ῖτις, -îtis (« nom féminin »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	πολῖτις	αἱ	πολίτιδες	τὼ	πολίτιδε
Vocatif		πολῖτις		πολίτιδες		πολίτιδε
Accusatif	τὴν	πολίτιδα	τὰς	πολίτιδας	τὼ	πολίτιδε
Génitif	τῆς	πολίτιδος	τῶν	πολιτίδων	τοῖν	πολιτίδοιν
Datif	τῇ	πολίτιδι	ταῖς	πολίτισι(ν)	τοῖν	πολιτίδοιν

πολῖτις, polîtis *\po.ˈliːˌ.tis\ féminin

1. Citoyenne.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)