πρωκτόσοφος
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ/ἡ | πρωκτόσοφος | οἱ/αἱ | πρωκτόσοφοι | τὼ | πρωκτοσόφω |
| Vocatif | πρωκτόσοφε | πρωκτόσοφοι | πρωκτοσόφω | |||
| Accusatif | τὸν/τὴν | πρωκτόσοφον | τοὺς/τὰς | πρωκτοσόφους | τὼ | πρωκτοσόφω |
| Génitif | τοῦ/τῆς | πρωκτοσόφου | τῶν | πρωκτοσόφων | τοῖν | πρωκτοσόφοιν |
| Datif | τῷ/τῇ | πρωκτοσόφῳ | τοῖς/ταῖς | πρωκτοσόφοις | τοῖν | πρωκτοσόφοιν |
πρωκτόσοφος, prôktósophos *\prɔːk.ˈto.so.pʰos\ masculin et féminin identiques . Ancienne écriture : πρωϰτόσοϕος.
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- Alphonse Dain, Jules-Albert de Foucault, Pierre Poulain, Grammaire grecque Éloi-Jules Ragon, éditions Jean de Gigord, Paris, 1952