πυρετός
Grec modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien.
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | πυρετός | οι | πυρετοί |
| Génitif | του | πυρετού | των | πυρετών |
| Accusatif | τον | πυρετό | τους | πυρετούς |
| Vocatif | πυρετέ | πυρετοί | ||
πυρετός (piretós) \pi.ɾɛ.ˈtɔs\ masculin
- (Nosologie) Fièvre.
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- De πῦρ, pûr (« feu »).
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | πυρετός | οἱ | πυρετοί | τὼ | πυρετώ |
| Vocatif | πυρετέ | πυρετοί | πυρετώ | |||
| Accusatif | τὸν | πυρετόν | τοὺς | πυρετούς | τὼ | πυρετώ |
| Génitif | τοῦ | πυρετοῦ | τῶν | πυρετῶν | τοῖν | πυρετοῖν |
| Datif | τῷ | πυρετῷ | τοῖς | πυρετοῖς | τοῖν | πυρετοῖν |
πυρετός, puretós *\py.re.ˈtos\ masculin
Dérivés modifier