σάτυρος
Grec modifier
Étymologie modifier
- .
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | σάτυρος | οι | σάτυροι |
| Génitif | του | σάτυρου σατύρου |
των | σάτυρων σατύρων |
| Accusatif | το(ν) | σάτυρο | τους | σάτυρους σατύρους |
| Vocatif | σάτυρε | σάτυροι | ||
σάτυρος (sátiros) \Prononciation ?\ masculin
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | σάτυρος | οἱ | σάτυροι | τὼ | σατύρω |
| Vocatif | σάτυρε | σάτυροι | σατύρω | |||
| Accusatif | τὸν | σάτυρον | τοὺς | σατύρους | τὼ | σατύρω |
| Génitif | τοῦ | σατύρου | τῶν | σατύρων | τοῖν | σατύροιν |
| Datif | τῷ | σατύρῳ | τοῖς | σατύροις | τοῖν | σατύροιν |
σάτυρος, sáturos *\sá.ty.ros\ masculin
Dérivés modifier
- σατυρικός (« semblable à un satyre, qui concerne le drame satyrique »)
- σατύριον (« plante excitante, sorte de loutre »)
- σατυρίσκος (« satyreau »)
- σατυρώδης (« semblable à un satyre »)
Dérivés dans d’autres langues modifier
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage