σελήνη
Grec modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien σελήνη, selḗnē.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||
---|---|---|---|---|
Nominatif | η | σελήνη | οι | — |
Génitif | της | σελήνης | των | — |
Accusatif | τη(ν) | σελήνη | τις | — |
Vocatif | σελήνη | — |
σελήνη, selíni \seˈli.ni\ féminin
- (Astronomie) Lune.
Synonymes modifier
Dérivés modifier
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ἡ | σελήνη | αἱ | σελήναι | τὼ | σελήνα |
Vocatif | σελήνη | σελήναι | σελήνα | |||
Accusatif | τὴν | σελήνην | τὰς | σελήνας | τὼ | σελήνα |
Génitif | τῆς | σελήνης | τῶν | σεληνῶν | τοῖν | σελήναιν |
Datif | τῇ | σελήνῃ | ταῖς | σελήναις | τοῖν | σελήναιν |
σελήνη, selḗnē féminin
Variantes modifier
Synonymes modifier
- μήν (« mois »)
Dérivés modifier
- ἀσέληνος (« sans lune »)
- δωδεκάσεληνος (« de douze mois »)
- πανσέληνος (« pleine lune »)
Dérivés dans d’autres langues modifier
Prononciation modifier
- *\se.lɛ̌ː.nɛː\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\seˈle̝.ne̝\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\seˈli.ni\ (Koinè (IVe siècle))
- *\seˈli.ni\ (Byzance (Xe siècle))
- *\seˈli.ni\ (Constantinople (XVe siècle))
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- « σελήνη », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage