σκελετός
GrecModifier
ÉtymologieModifier
- Du grec ancien σκελετός, skeletós (« desséché ») qui donne τό σκελετόν (sous-entendant σῶμα) « momie ».
Nom commun Modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | σκελετός | οι | σκελετοί |
| Génitif | του | σκελετού | των | σκελετών |
| Accusatif | τον | σκελετό | τους | σκελετούς |
| Vocatif | σκελετέ | σκελετοί | ||
σκελετός (skeletós) \skɛ.lɛ.ˈtɔs\ masculin
- (Anatomie) Squelette.
Grec ancienModifier
ÉtymologieModifier
- Du verbe σκέλλω, skéllô (« faire sécher »).
Adjectif Modifier
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | σκελετός | σκελετός | σκελετόν | |||
| vocatif | σκελετέ | σκελετέ | σκελετόν | |||
| accusatif | σκελετόν | σκελετόν | σκελετόν | |||
| génitif | σκελετοῦ | σκελετοῦ | σκελετοῦ | |||
| datif | σκελετῷ | σκελετῷ | σκελετῷ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | σκελετώ | σκελετώ | σκελετώ | |||
| vocatif | σκελετώ | σκελετώ | σκελετώ | |||
| accusatif | σκελετώ | σκελετώ | σκελετώ | |||
| génitif | σκελετοῖν | σκελετοῖν | σκελετοῖν | |||
| datif | σκελετοῖν | σκελετοῖν | σκελετοῖν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | σκελετοί | σκελετοί | σκελετά | |||
| vocatif | σκελετοί | σκελετοί | σκελετά | |||
| accusatif | σκελετούς | σκελετούς | σκελετά | |||
| génitif | σκελετῶν | σκελετῶν | σκελετῶν | |||
| datif | σκελετοῖς | σκελετοῖς | σκελετοῖς | |||
σκελετός, skeletós \ske.le.ˈtos\ masculin
- Desséché.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)