σπήλαιον
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | τὸ | σπήλαιον | τὰ | σπήλαια | τὼ | σπηλαίω |
| Vocatif | σπήλαιον | σπήλαια | σπηλαίω | |||
| Accusatif | τὸ | σπήλαιον | τὰ | σπήλαια | τὼ | σπηλαίω |
| Génitif | τοῦ | σπηλαίου | τῶν | σπηλαίων | τοῖν | σπηλαίοιν |
| Datif | τῷ | σπηλαίῳ | τοῖς | σπηλαίοις | τοῖν | σπηλαίοιν |
σπήλαιον, spếlaion *\ˈspɛː.la͜ɪ.on\ neutre
- Caverne, grotte, cavité.
- Τοὺς γὰρ τοιούτος πρῶτον μὲν ἑαυτῶν τε καὶ ἀλλήλων οἴει ἄν τι ἑωρακέναι ἄλλο πλὴν τὰς σκιὰς τὰς ὑπὸ τοῦ πυρὸς είς τὸ καταντικρὺ αὐτῶν τοῦ σπηλαίου προσπιπτούσας ; — (Platon, La République, 515a)
Synonymes modifier
Dérivés dans d’autres langues modifier
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage