συμπάθεια

Grec

Étymologie

Du grec ancien συμπάθεια, sumpatheia.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	η	συμπάθεια	οι	συμπάθειες
Génitif	της	συμπάθειας	των	συμπαθειών
Accusatif	τη(ν)	συμπάθεια	τις	συμπάθειες
Vocatif		συμπάθεια		συμπάθειες

συμπάθεια (simbáthia) \sim.ˈba.θi.a\ féminin

1. Sympathie.

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de συμπαθής, sympathês, avec le suffixe -ία, -ía ; voir πάθος.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	συμπάθεια	αἱ	συμπαθειαι	τὼ	συμπαθεία
Vocatif		συμπάθεια		συμπαθειαι		συμπαθεία
Accusatif	τὴν	συμπάθειαν	τὰς	συμπαθείας	τὼ	συμπαθεία
Génitif	τῆς	συμπαθείας	τῶν	[[{{{4}}}ῶν|{{{4}}}ῶν]]	τοῖν	συμπαθείαιν
Datif	τῇ	συμπαθείᾳ	ταῖς	συμπαθείαις	τοῖν	συμπαθείαιν

συμπάθεια, sumpátheia *\sym.ˈpa.tʰeː.a\ féminin

1. Communauté de sentiments ou d’impressions, sympathie.
2. (Philosophie) Rapport de certaines choses entre elles.

Variantes

• συμπαθία

Antonymes

• ἀντιπάθεια

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
• « συμπάθεια », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage