συντρόφισσα

Grec

Étymologie

Dérivé de σύντροφος, síndrofos (« compagnon »), avec le suffixe -ισσα, -issa (« -esse »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	η	συντρόφισσα	οι	συντρόφισσες
Génitif	της	συντρόφισσας	των	συντροφισσών
Accusatif	τη(ν)	συντρόφισσα	τις	συντρόφισσες
Vocatif		συντρόφισσα		συντρόφισσες

συντρόφισσα, sindrófisa \sin.ˈdɾɔ.fi.sa\ féminin (pour un homme, on dit : σύντροφος)

1. Compagne, camarade
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

• Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (συντρόφισσα)