σφεντόνα

Grec

Étymologie

Du grec ancien σφενδόνη, sphendónê.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	η	σφεντόνα	οι	σφεντόνες
Génitif	της	σφεντόνας	των	σφεντόνων
Accusatif	τη(ν)	σφεντόνα	τις	σφεντόνες
Vocatif		σφεντόνα		σφεντόνες

Μία σφεντόνα. (1)

Κλασική παιδική σφεντόνα. (2)

σφεντόνα (sfendóna) \sfɛn.ˈdɔ.na\ féminin  (déclinaison à préciser ou à vérifier)

1. Fronde. (Arme.)
2. Lance-pierre.

Voir aussi

• Σφεντόνα sur l’encyclopédie Wikipédia (en grec)