υπερβολικός

Grec

Étymologie

Du grec ancien ὑπερβολικός, huperbolikós.

Adjectif

υπερβολικός (ipervolikós) \i.pɛɾ.vɔ.li.ˈkɔs\

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		υπερβολικός		υπερβολική		υπερβολικό
génitif		υπερβολικού		υπερβολικής		υπερβολικού
accusatif		υπερβολικό		υπερβολική		υπερβολικό
vocatif		υπερβολικέ		υπερβολική		υπερβολικό
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		υπερβολικοί		υπερβολικές		υπερβολικά
génitif		υπερβολικών		υπερβολικών		υπερβολικών
accusatif		υπερβολικούς		υπερβολικές		υπερβολικά
vocatif		υπερβολικοί		υπερβολικές		υπερβολικά

1. Exagéré.
   • στο κέντρο έχει συνήθως υπερβολική φασαρία
2. Hyperbolique.
   • πέθανε από υπερβολική χρήση ναρκωτικών