χλόη
Grec modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien χλόη, khlóē.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||
---|---|---|---|---|
Nominatif | η | χλόη | οι | χλόες |
Génitif | της | χλόης | των | χλοών |
Accusatif | τη(ν) | χλόη | τις | χλόες |
Vocatif | χλόη | χλόες |
χλόη (chlói) \ˈxlo.i\ féminin
- (Botanique) Herbe, gazon.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ἡ | χλόη | αἱ | χλόαι | τὼ | χλόα |
Vocatif | χλόη | χλόαι | χλόα | |||
Accusatif | τὴν | χλόην | τὰς | χλόας | τὼ | χλόα |
Génitif | τῆς | χλόης | τῶν | χλοῶν | τοῖν | χλόαιν |
Datif | τῇ | χλόῃ | ταῖς | χλόαις | τοῖν | χλόαιν |
χλόη, khlóē féminin
- Gazon, herbe, pousse verte.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Feuillage, verdure.
Dérivés modifier
- χλοερός (« verdoyant »)
Apparentés étymologiques modifier
- χιλός (« fourrage »)
Variantes modifier
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Grec : χλόη
Adjectif modifier
χλόη, khlóē féminin
- (Religion) Épithète de Déméter.
Prononciation modifier
- *\kʰló.ɛː\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\ˈkʰlo.e\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\ˈxlo.i\ (Koinè (IVe siècle))
- *\ˈxlo.i\ (Byzance (Xe siècle))
- *\ˈxlo.i\ (Constantinople (XVe siècle))
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- « χλόη », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage