орто-
Russe modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien ὀρθός, orthós (« droit »).
Préfixe 1 modifier
орто- \Prononciation ?\
Préfixe 2 modifier
орто- \Prononciation ?\
Ukrainien modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien ὀρθός, orthós (« droit »).
Préfixe 1 modifier
орто- \Prononciation ?\
- Préfixe non accentué correspondant au préfixe français ortho-.
Dérivés modifier
- ортогенез
- ортогоналізація
- ортогональний
- ортогональність
- ортограма
- ортографічний
- ортографічно
- ортодокс
- ортодоксальний
- ортодоксальність
- ортодоксально
- ортодоксія
- ортодонт
- ортодонтія
- ортодрома
- ортодромія
- ортоепічно
- ортоепія
- ортоклаз
- ортоламаркізм
- ортологічний
- ортологія
- ортонормований
- ортопед
- ортопедист
- ортопедичний
- ортопедія
- ортоптер
- ортосилікат
- ортоскоп
- ортоскопія
- ортотропізм
- ортотропний
- ортофосфорний
- ортохлорфеніл
- ортохроматизація
- ортохроматичний
- ортоцентр
Préfixe 2 modifier
орто- \Prononciation ?\
- (Chimie organique) Préfixe utilisé en chimie organique pour indiquer une position 1,2 sur une molécule de benzène.