ἀέκων
Adjectif
modifiercas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ἀέκων | ἀέκουσα | ἀέκων | |||
vocatif | ἀέκων | ἀέκουσα | ἀέκων | |||
accusatif | ἀέκωντα | ἀέκουσαν | ἀέκων | |||
génitif | ἀέκωντος | ἀεκούσης | ἀέκωντος | |||
datif | ἀέκωντι | ἀεκούσῃ | ἀέκωντι | |||
cas | duel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ἀέκωντε | ἀεκούσα | ἀέκωντε | |||
vocatif | ἀέκωντε | ἀεκούσα | ἀέκωντε | |||
accusatif | ἀέκωντε | ἀεκούσα | ἀέκωντε | |||
génitif | ἀεκόντοιν | ἀεκούσαιν | ἀεκόντοιν | |||
datif | ἀεκόντοιν | ἀεκούσαιν | ἀεκόντοιν | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ἀέκωντες | ἀέκουσαι | ἀέκωντα | |||
vocatif | ἀέκωντες | ἀέκουσαι | ἀέκωντα | |||
accusatif | ἀέκωντας | ἀεκούσας | ἀέκωντα | |||
génitif | ἀεκόντων | ῶν | ἀεκόντων | |||
datif | σι | ἀεκούσαις | σι |
ἀέκων, aékôn *\a.é.kɔːn\
- Variante de ἄκων.
Références
modifier- « ἀέκων », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage