ἀγαθότης
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- De ἀγαθός, agathos (« bon, de bonne qualité »).
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ἡ | ἀγαϑότης | αἱ | ἀγαϑότητες | τὼ | ἀγαϑότητε |
Vocatif | ἀγαϑότης | ἀγαϑότητες | ἀγαϑότητε | |||
Accusatif | τὴν | ἀγαϑότητα | τὰς | ἀγαϑότητας | τὼ | ἀγαϑότητε |
Génitif | τῆς | ἀγαϑότητος | τῶν | ἀγαϑοτήτων | τοῖν | ἀγαϑοτήτοιν |
Datif | τῇ | ἀγαϑότητι | ταῖς | ἀγαϑότησι(ν) | τοῖν | ἀγαϑοτήτοιν |
ἀγαθότης, ητος (ἡ) [ᾰᾰ] féminin. Autre écriture : ἀγαϑότης.
- Bonté.
- Titre d'honneur signifiant : votre Bonté, sa Bonté.
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- Alphonse Dain, Jules-Albert de Foucault, Pierre Poulain, Grammaire grecque Éloi-Jules Ragon, éditions Jean de Gigord, Paris, 1952