Voir aussi : ανάγκη

Étymologie

modifier
Dérivé de ἄγχω, ánkhō serrer »), avec le préfixe ἀν-, an- en »)[1].

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ἀνάγκη αἱ ἀνάγκαι τὼ ἀνάγκα
Vocatif ἀνάγκη ἀνάγκαι ἀνάγκα
Accusatif τὴν ἀνάγκην τὰς ἀνάγκας τὼ ἀνάγκα
Génitif τῆς ἀνάγκης τῶν ἀναγκῶν τοῖν ἀνάγκαιν
Datif τῇ ἀνάγκ ταῖς ἀνάγκαις τοῖν ἀνάγκαιν

ἀνάγκη, anánkē féminin

  1. Nécessité, contrainte.
    • πάντως δ’ ἀνάγκη τῶνδέ μοι τόλμαν σχεθεῖν.
      εὐωριάζειν γὰρ πατρὸς λόγους βαρύ.
       (Eschyle, Prométhée enchaîné)
      Mais la nécessité me contraint d’oser. Il est terrible d’enfreindre l’ordre du Père.  (traduction)
  2. (En particulier) Nécessité, destinée inévitable.
  3. Besoin physique, loi de la nature.
  4. Vie nécessiteuse, misère.
  5. Moyen de contrainte.
  6. Lien du sang.

Dérivés

modifier

Dérivés dans d’autres langues

modifier

Prononciation

modifier

Références

modifier
  • Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
  1. « ἀνάγκη », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage