ἀνδρών
Grec ancienModifier
ÉtymologieModifier
- De ἀνήρ, anếr (« homme »).
Nom commun Modifier
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ὁ | ἀνδρών | οἱ | ἀνδρῶνες | τὼ | ἀνδρῶνε |
Vocatif | ἀνδρών | ἀνδρῶνες | ἀνδρῶνε | |||
Accusatif | τὸν | ἀνδρῶνα | τοὺς | ἀνδρῶνας | τὼ | ἀνδρῶνε |
Génitif | τοῦ | ἀνδρῶνος | τῶν | ἀνδρώνων | τοῖν | ἀνδρώνοιν |
Datif | τῷ | ἀνδρῶνι | τοῖς | ἀνδρῶσι(ν) | τοῖν | ἀνδρώνοιν |
ἀνδρών, andrốn \an.ˈdrɔːn\ masculin