ἀπόκρυφος

Voir aussi : απόκρυφος

Grec ancien modifier

Étymologie modifier

 composé de ἀπό, apó et de κρύφος, krúphos (« cache, cachette »).

Adjectif modifier

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif ἀπόκρυφος ἀπόκρυφος ἀπόκρυφον
vocatif ἀπόκρυφε ἀπόκρυφε ἀπόκρυφον
accusatif ἀπόκρυφον ἀπόκρυφον ἀπόκρυφον
génitif ἀποκρύφου ἀποκρύφου ἀποκρύφου
datif ἀποκρύφ ἀποκρύφ ἀποκρύφ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif ἀποκρύφω ἀποκρύφω ἀποκρύφω
vocatif ἀποκρύφω ἀποκρύφω ἀποκρύφω
accusatif ἀποκρύφω ἀποκρύφω ἀποκρύφω
génitif ἀποκρύφοιν ἀποκρύφοιν ἀποκρύφοιν
datif ἀποκρύφοιν ἀποκρύφοιν ἀποκρύφοιν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif ἀπόκρυφοι ἀπόκρυφοι ἀπόκρυφα
vocatif ἀπόκρυφοι ἀπόκρυφοι ἀπόκρυφα
accusatif ἀποκρύφους ἀποκρύφους ἀπόκρυφα
génitif ἀποκρύφων ἀποκρύφων ἀποκρύφων
datif ἀποκρύφοις ἀποκρύφοις ἀποκρύφοις

ἀπόκρυφος, apókruphos *\a.ˈpo.kry.pʰos\ (Ancienne écriture : ἀϖόϰϱυϕος)

  1. Soustrait aux regards, caché, secret.
  2. (Par extension) Désigne des textes non lus dans les synagogues ou dans les églises.

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier