Étymologie

modifier
De l’indo-européen commun *wr̥s- dont est issu le lituanien viršus (« tête », « sommet »), le tchèque vrch (« sommet »), l'avestique aršan (« mâle »), le latin verres (« verrat »), le sanskrit वृष, vṛṣa (« mâle »), etc.

Adjectif

modifier
cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif ἄρσην ἄρσην ἄρσεν
vocatif ἄρσεν ἄρσεν ἄρσεν
accusatif ἄρσενα ἄρσενα ἄρσεν
génitif ἄρσενος ἄρσενος ἄρσενος
datif ἄρσενι ἄρσενι ἄρσενι
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif ἄρσενε ἄρσενε ἄρσενε
vocatif ἄρσενε ἄρσενε ἄρσενε
accusatif ἄρσενε ἄρσενε ἄρσενε
génitif ἀρσένοιν ἀρσένοιν ἀρσένοιν
datif ἀρσένοιν ἀρσένοιν ἀρσένοιν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif ἄρσενες ἄρσενες ἄρσενα
vocatif ἄρσενες ἄρσενες ἄρσενα
accusatif ἄρσενας ἄρσενας ἄρσενα
génitif ἀρσένων ἀρσένων ἀρσένων
datif ἄρσεσι(ν) ἄρσεσι(ν) ἄρσεσι(ν)

ἄρσην, ársên *\ˈar.sɛːn\

  1. Mâle.
  2. Dur, fort.

Antonymes

modifier

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ἄρσην οἱ ἄρσενες τὼ ἄρσενε
Vocatif ἄρσεν ἄρσενες ἄρσενε
Accusatif τὸν ἄρσενα τοὺς ἄρσενας τὼ ἄρσενε
Génitif τοῦ ἄρσενος τῶν ἀρσένων τοῖν ἀρσένοιν
Datif τῷ ἄρσενι τοῖς ἄρσεσι(ν) τοῖν ἀρσένοιν

ἄρσην, ársên *\ˈar.sɛːn\ masculin

  1. Mâle.

Antonymes

modifier

Variantes

modifier