ἄτομος

Grec ancien

Étymologie

Mot  composé de ἀ-, -a et de τομός, tomós.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ἄτομος		ἄτομη		ἄτομον
vocatif		ἄτομε		ἄτομη		ἄτομον
accusatif		ἄτομον		ἄτομην		ἄτομον
génitif		ἄτομου		ἄτομης		ἄτομου
datif		ἄτομῳ		ἄτομῃ		ἄτομῳ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ἄτομω		ἄτομα		ἄτομω
vocatif		ἄτομω		ἄτομα		ἄτομω
accusatif		ἄτομω		ἄτομα		ἄτομω
génitif		ἄτομοιν		ἄτομαιν		ἄτομοιν
datif		ἄτομοιν		ἄτομαιν		ἄτομοιν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ἄτομοι		ἄτομαι		ἄτομα
vocatif		ἄτομοι		ἄτομαι		ἄτομα
accusatif		ἄτομους		ἄτομας		ἄτομα
génitif		ἄτομων		ἄτομων		ἄτομων
datif		ἄτομοις		ἄτομαις		ἄτομοις

ἄτομος ^átomos masculin

1. Insécable, non coupé, indivisible.

Dérivés dans d’autres langues

• Grec : άτομο, individu, atome
• Latin : atomus, indivis, atome

Références

• « ἄτομος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage