ἱέραξ

Voir aussi : ιέραξ, ἱέϱαξ

Grec ancien

Étymologie

Apparenté à ἱερός, hierós (« vif »), au latin ira (« emportement, colère »), l’idée sous-jacente étant celle d’oiseau vif, rapide (→ voir accipiter en latin).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ὁ	ἱέραξ	οἱ	ἱέρακες	τὼ	ἱέρακε
Vocatif		ἱέραξ		ἱέρακες		ἱέρακε
Accusatif	τὸν	ἱέρακα	τοὺς	ἱέρακας	τὼ	ἱέρακε
Génitif	τοῦ	ἱέρακος	τῶν	ἱεράκων	τοῖν	ἱεράκοιν
Datif	τῷ	ἱέρακι	τοῖς	ἱέραξι ἱέραξιν	τοῖν	ἱεράκοιν

ἱέραξ, hiérax *\hi.é.raːks\ masculin

1. (Ornithologie) Faucon.

Variantes

• ἱάραξ (Dorien)
• ἵρηξ (Ionien)

Dérivés

• ἱερακίσκος
• ἱερακεῖον
• ἱεράκειος
• ἱερακιδεύς
• ἱερακίδιον
• ἱερακιστί
• ἱερακίτης
• ἱερακίζω
• ἱερακοβοσκός (« fauconnier »)
• ἱερακοκτόνος
• ἱερακόμορφος
• ἱερακοπόδιον
• ἱερακοπρόσωπος
• ἱερακοτάφος
• ἱερακοτρόφος
• ἱερακώδης (« en forme de faucon »)

Dérivés dans d’autres langues

• Grec : γεράκι, ιέραξ, ίραξ

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage