ὀνομασία
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | ὀνομασία | αἱ | ὀνομασιαι | τὼ | ὀνομασία |
| Vocatif | ὀνομασία | ὀνομασιαι | ὀνομασία | |||
| Accusatif | τὴν | ὀνομασίαν | τὰς | ὀνομασίας | τὼ | ὀνομασία |
| Génitif | τῆς | ὀνομασίας | τῶν | [[{{{4}}}ῶν|{{{4}}}ῶν]] | τοῖν | ὀνομασίαιν |
| Datif | τῇ | ὀνομασίᾳ | ταῖς | ὀνομασίαις | τοῖν | ὀνομασίαιν |
ὀνομασία, onomasía féminin
- Désignation par un nom, appellation.
- Expression.
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage