ῥῖγος
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | τὸ | ῥῖγος | τὰ | ῥίγη | τὼ | ῥίγει |
Vocatif | ῥῖγος | ῥίγη | ῥίγει | |||
Accusatif | τὸ | ῥῖγος | τὰ | ῥίγη | τὼ | ῥίγει |
Génitif | τοῦ | ῥίγους | τῶν | ῥιγῶν | τοῖν | ῥιγοῖν |
Datif | τῷ | ῥίγει | τοῖς | ῥίγεσι(ν) | τοῖν | ῥιγοῖν |
ῥῖγος, rhîgos *\ˈr̥iːˌ.ɡos\ neutre
- Frisson.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés modifier
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Grec : ρίγος
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- « ῥῖγος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage
- ↑ Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage