’z
BretonModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif possessif Modifier
’z \z\ (\s\ devant une consonne sourde)
- Ton, ta, tes, utilisé après la préposition da (« à »).
- Asantet em boa da’z kinnig evit meur a abeg, a roin ar re bennañ amañ da heul : [...] — (Yann Gerven, Reflexionoù profitapl, in Ya!, niv. 415, 24 Mae 2013, page 10)
- J’avais accepté ta proposition pour plusieurs raisons, dont je vais maintenant donner les principales :[...]
- Asantet em boa da’z kinnig evit meur a abeg, a roin ar re bennañ amañ da heul : [...] — (Yann Gerven, Reflexionoù profitapl, in Ya!, niv. 415, 24 Mae 2013, page 10)
NotesModifier
- Mutation par durcissement après ’z.
- On écrivait d’az au lieu de da’z auparavant.
SynonymesModifier
DérivésModifier
Vocabulaire apparenté par le sensModifier
Possédé | ||||
---|---|---|---|---|
— | après da | |||
Possesseur | Singulier | 1re personne | ma | ’m |
2e personne | da | ’z | ||
3e personne masculin |
e | |||
3e personne féminin |
he, hecʼh | |||
Pluriel | 1re personne | hor, hon, hol | ||
2e personne | ho*, hocʼh* | |||
3e personne | o |
* Aussi utilisé au singulier et pluriel de politesse.
Pronom personnel Modifier
’z \z\ (\s\ devant une consonne sourde)
- Te (complément d’objet direct placé avant le verbe.)
- Hast am boa da’z kwelet.
- J’avais hâte de te voir.
- Peredur, ne’z saludan ket, pa n’out ket dellezek a se. — (Ar Mabinogion, traduit par Abeozen, Mouladurioù Hor Yezh, 1991, page 244)
- Peredur, je ne te salue pas, puisque tu n’en n’es pas digne.
- « Kaset em eus va mamm d’ar bez, » a respontas, « ha tremenet on a-dreuz ar glac'har brasañ abaoe ar wech diwezhañ ma’z kwelis. » — (Dik Trevan, Ar barzh louet, traduit par Abeozen, in Al Liamm, niv. 9, Gouere-Eost 1948, page 29)
- « J’ai enterré ma mère, » répondit-il, « et j’ai traversé un immense chagrin depuis la dernière fois que je t’ai vu. »
- Hast am boa da’z kwelet.
NotesModifier
- Mutation par durcissement après ’z.
- On écrivait d’az au lieu de da’z auparavant.
SynonymesModifier
DérivésModifier
Forme de particule Modifier
’z \z\
- Élision de la particule verbale ez après les conjonctions ma et pa, et devant les formes des verbes bezañ et mont commençant par une voyelle.
- Pa’z an war an douar beo am-bez poan e pennou ma daoulin. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, page 40)
- Quand je vais sur la terre fraichement labourée, j’ai mal aux genoux.
- N’oa ket da zale ha mall oa stourm outo, rak ar brud a oa e lazhent hag e tevent dre ma’z aent. — (Amable-Emmanuel Troude et Gabriel Milin, Labous ar Wirionez ha marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, page 14)
- Il ne fallait pas tarder et il était urgent de les combattre, car le bruit courait qu’ils tuaient et brûlaient à mesure qu’ils avançaient.
- Pa’z an war an douar beo am-bez poan e pennou ma daoulin. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, page 40)
Flamand occidentalModifier
Forme de verbe Modifier
’z \Prononciation ?\
- Abréviation de la troisième personne du singulier du verbe zyn.
RéférencesModifier
- Elien Lefevere, Tussentaal in de Vlaamse media, Université de Gand, 2011, 169 pages, page 66
TussentaalModifier
Forme de verbe Modifier
’z \Prononciation ?\
- Variante de ’s devant une voyelle.
RéférencesModifier
- Elien Lefevere, Tussentaal in de Vlaamse media: Een onderzoek naar het taalgebruik van televisiepresentatoren, Université de Gand, 2011, page 71