-εῖον
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- Neutre de -εῖος.
Suffixe modifier
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | τὸ | -εῖον | τὰ | -εῖα | τὼ | -είω |
Vocatif | -εῖον | -εῖα | -είω | |||
Accusatif | τὸ | -εῖον | τὰ | -εῖα | τὼ | -είω |
Génitif | τοῦ | -είου | τῶν | -είων | τοῖν | -είοιν |
Datif | τῷ | -είῳ | τοῖς | -είοις | τοῖν | -είοιν |
-εῖον, -eîon *\ˈeːˌ.on\ neutre
- Suffixe indiquant un lieu caractéristique.
Variantes modifier
- -ήϊον (Ionien)
Dérivés modifier
- ἀγγεῖον
- βιβλιοπωλεῖον
- γεροντοκομεῖον
- γλωσσοκομεῖον
- ἐργαλεῖον
- ζωγραφεῖον
- ἡφαιστεῖον
- θεσμοθετεῖον
- ἰχθυεῖον
- κουρεῖον
- Λεωκόρειον
- μαντεῖον
- Μαυσωλεῖον
- μιλτεῖον
- μνημεῖον
- μορμολυκεῖον
- Μουσεῖον
- νοσοκομεῖον
- πανδοκεῖον
- πορνεῖον
- προσωπεῖον
- πτωχοτροφεῖον
- σιδηρουργεῖον
- σκαφεῖον
- σταφυλοβολεῖον
- στοιχεῖον
- σχολεῖον
- τυροκομεῖον
- τυροφορεῖον
- χαλκουργεῖον
- χοιροκομεῖον